bugün

saçından, yürüyüşünden, küçük bir hareketinden arkadan gördüğü kişiyi sevgilisi sanma durumudur. gerçeğin anlaşılmasından sonraki ilk beş saniye utanç vericidir.
götüne şaplak atmadığı sürece zararı olmayan eylemdir.zira günümüzde insanlar birbirinin aynı olmak için ziyadesiyl yarısıyor.sevgilini birine benzetmek cok normal.

ha bu arada saplagı atmadan evvel bıraz dusunmek gerekır.
her yerde sevgiliyi görme durumuyla yanıdır. zifiri karanlıkta bile ışık gibi parlar sevgili. insan sevdiğinin farkına her yerde varır.
yanında bir adet karşı cins insanı varsa ve elelelerse kalp krizi sebebidir. *
Sik sevgili degistiren insanda rastlanan bir durum olsa gerek. Insan sevgilisini nasil tanimaz ? terddut ediliyor ise eger, elden geldigince oksamaktan kacinilmasi gereken bir durum.
biten veya bitmek üzere olan bir ilişkinin illüzyonudur lakin aşk bitmemiştir.
güneşe, yağmura, okyanusa benzettiğin sevgili giderek daralan sarmaçta artık insanlara benzemektedir ve maalesef sadece arkadan.
bakarsın için dağılır. bilirsin, o değildir ve asla o olamaz hiç birşey.
susarsın, ellerin yumruk olmuş gözlerin puslu.
kaçırırsın bakışını bu ironik ihanetten.
o an bi belediye otobüsü geçer ve egzost dumanında kendine gelirsin.
kafandan geçenleri bi martılar anlar zaten.
(bkz: yeliz kocak)
http://www.youtube.com/watch?v=gPbN2t6_Mio
+ yahu bu benim sevgili deilmiydi? ne arıyor bu saatte dışarda.
+ he hilmi abi sen miydin.*
-allahım bu g.t... yoksa...
+ aa aa! kezbansu?
- kezbansu, bu isim tanimlanamadi.
+ anam! bu da cylon cikti.
"kimi görsem, biraz sana benziyor
seni hatırlatıyor şu bulut, şu gökyüzü
şu hüzünlü melodi,şu napoliten şarkı
bir zamanlar beraber dinlediğimiz"

diyen bir şarkıyı hatırlattı bana. kim söylüyordu? onu hatırlayamadım.