yüzde 99 u müslüman olan bir ülkede, islam dininin ve gerekliliklerinin daha iyi anlaşılması, insanların islami hayat tarzını aslına uygun bir şekilde yaşayabilmesi ve islamiyetin yüzde yüze yani kalan yüzde birlik bedbaht güruha da ulaşabilmesi için gerekliliği farz olan önermedir.
esirgeyen ve bağışlayan allah'ın adıyla.
islam dinini anlamak için illa da arapçaya gerek yoktur. %99 gibi ezici çoğunluktaki müslüman bir ülkede insanlar ne manaya geldiğini bilmedikleri duaları okuyup yalvarıyor sözüm ona. sapkın ilişkiler doğmasın. işte dindar nesil böyle yetişiyor.
ama türkçe ibadet işte tam bu noktada gerekli. millet ne okuyor ezberden haberi yok. en azından kendi dilinde okusun üflesin de bir işe yarasın.

allah büyük.
dilimize geçen onca arapça kelimenin daha iyi anlaşılması veya dünyada kelime haznesi açısından en büyük dillerden biri hatta en büyüğü olması sebebiyle öğretilmesi düşüncesi savunulsa, normal karşılanacak gerekliliktir. yoksa islamla kuranla falan alakası yoktur. kuran'ı anlamak arapçadan değil kalpten geçer...
osmanlı devleti zamanında türkçe'nin sakat bırakılmasının nedeni olan da böyle uygulamalardır işte. türkiye cumhuriyeti'nde yapılması durumunda, yoğun dış etkiye karşın, yeni yeni toparlanmaya başlayan türkçe'ye sonsuza kadar sırtımızı döneriz. eh, dil olmayınca kültür ve uruk da olmaz.
mahzuni boşa dememiş ''uçağa binerek hacca gidersin uçağı yapana da gavurdur dersin'' arap hayranlığını bırakalım sevgili amerikancı ümmetçi mübarekler. yine ne diyordu mahzuni ''ben hacı değilim arap gezmedim, ben hoca değilim muska yazmadım'' resmen sizi anlatmış.
Sonra arapça bilemedikleri için meleklerle nasıl konuşacaklarını bilemeyen bir grup apaçi ve karafatmanın sonunda bunun da faturasını atatürk'e kestiklerine de şahit olunmuştur.

Bıraktım dünyadaki börtü böcüğü, koskoca kainatı yaratan Allah'ın sadece arapça iletişime geçeceğini zanneden dallamaların yaktıkları oksijen, içtikleri su, işeyerek ve sıçarak doğaya verdikleri zarar kadar gereksiz ihtiyaçlarıdır...
gerizekalıca bir önerme. fazla söze gerek yok. bildiğin gerizekalıca.
(bkz: dilin sırası olmaz tektir o da türkçedir)
kuranı kerimi anlamak açısından olması gereken durum.
yürüyün gidin lan arabistana denilesidir. arapçadan yarın sınavım var bi halt anlamıyom. ingilizciyim olum ben. i you go. kolay dil. adamlar dünyaya hakim bak.
inşallah ak parti sayesinde gerçekleşecektir.
dünyanın en berbat milleti olduğu için peygamber gelen şerefsiz bir halkın alfabesini resmi dil yapmak anlamına gelir. ispanyol savaşında barbaros'u satan, yetinmeyip 2. dünya savaşında da ingilizlerle bir olup binlerce mehmetçiğin kanına giren bir milletin dilini almak isteyenlere şaşırıyorum doğrusu.

çikolata ambalajında arapça içindekiler yazısını görüp çöpe atmaya korkan insanlardan bu tip şeylerin çıkması doğaldır.
ılıkça bir istek.
olursa şaşırmayacağım şey. hatta dili komple arapçaya çevirelim sıkıntı kalmasın diyorum.
Türkçeyi doğru düzgün kullandın, Arapça kaldı. Tüm kuşları bitirdin leyleğe geçmeye çalışıyorsun. -de'leri -ki'leri ayrı yazmayı, noktalamayı vs. Öğren önce azizim'dir yanıtı.
hala türkçe yazım kurallarını bile çözememiş tiplerin, bunu istemesi çok manidar. öğren, konuş. ben istemiyorum ikinci resmi dil falan kardeşim.
özünü kaybedenlerin olmasını istedikleri saçma durum. bu ülkenin dili türkçe'dir. arapça istiyorsanız arabistan'a siktir olup gideceksiniz.
araplar da türkçe olarak ikinci dili kabul etsinler, o zaman bakarız..
Yuce arap kurt ulkesi turkiyenin, yuce milliyetci arap kurt partisi hukmunde gorecegi sanli gunlerde olacaktir insallah.
Olacaksa Osmanlıca olsun. Arapça neymiş. Yazı dili Osmanlıca kalsın.
türkçe'yi türkiye'de ikamet eden herkese çok iyi öğrettik de arapça kaldı cümlesini refleks olarak zihinde oluşturan önermedir.
Saçmalık. Vaja maja aha uha buha

Düşünsenize taş gibi hatun bir konuşuyor me oho naja bota gote koya bana caka

Karizma 0.
gericilik nasıl olur, geçmişten günümüze gericilik, 10 adımda gerici olun gibi kitaplarda yer alacak maddelerden bir tanesidir.
Arap götü yalamakta son noktadır.
lisan ile dini birbiriyle bağdaştırıp inanç olayında bonus kazanabileceğini düşünen cahil zihniyetidir.