bugün

efendiler böyle bir genelleme yapmak istemezdim. gerçekten istemezdim. ama bu tümevarımla elde ettiğim bir bilgidir. aşağı yukarı beş yıldır rap dinleyen gençleri inceliyorum, gerektiğinde aralarına girip bilgi topluyorum. ve sonunda bu gençlerin rap'ten sonra en yakın oldukları müzik türünün arabesk olduğunu gördüm. tabi ilk başta bana bir anlam veremedi. ta ki bu iki türün sözleri arasındaki benzerliği kavrayana kadar. evet arabest ve rap türkiye'de aynı insan grubuna hitap ediyor. ama jenerasyon farkı olarak sonraki nesilin önceki nesli reddi gereği bu müzik zevki türkiye'de henüz sahipsiz olan rap'i yeni nesil aarabeskçilere kalıyor.

yani gençliğinde arabesk dinleyenin çocukları rap dinliyor.

korkunç.

tabi bu durumda rap dinleyen herkesin üst soyu da arabesk mi dinliyor? onu da araştırdım sözlük yazarları. babaları arabesk dinlemese bile rap dinleyen gençler var. ama onların rapi daha batı rapi. yani içinde eğlence fındık fıstık var. acı yok. acılı fıstık da yok.

şu anda türkü dinleyenleri çocuklarının rock dinlediğini gözlemlemekteyim, ama henüz bir tümevarım oluşturmak için daha erken. yakında yeni keşiflerimle karşınızda olacağım. sevgiler.

venividivici
çok doğru bir tespittir.
eskiden angara sokak lambalarının altında arabesk dinleyen genç delüğanlıların yerini yeni yetme rapçilerin sarması bunun alametidir herhal.
evet babam sıkı bir arabeskçiydi. bende rap müzik hayranıyım. arka sokakların isyanı, varoşların müziği beni ifade eden kendimi ifade edebildiğim tek müzik. aksine batı dediğinizide dinliyorum doğu dediğinizide. mc aliko, dj akman gibi enikler hariç. birde sagopa, ceza gibi kültür orospularınıda dinlemiyorum 50cent gibi görgüsüzleride. rap müzik sadece müzik değildir. kalıbı yoktur! sikertir, ayıltır, güç verir. molankoli popülizmi yapmaz. bir popçu ve zengin çocuğu dinlese bile benim kadar anlayamaz.