bugün

birtek ben mi müzdaribim bu hususta bilemiyorum. ancak yıllarca en takdir edilen özelliklerim nedense hep anne tarafından gelmekte, babamın genlerinde tek bir iyi özellik yok.

hani yıllarca görüşülmeyen ama küçüklüğünüzü bilen beş çayı teyzeleri yıllar sonra bir anda çıkagelip sizi şöyle bir baştan aşağı süzüp , "ay küçücüktü bu, maşşalah büyümüş pek güzel olmuş ,aferin okulunu da bitirmiş",diyip artık size yaşça uygun akrabalarını ayarlama sinyalleri gönderirler ya. annem tam o esnada hemen taaruza geçer,"burun, ağız, gözler kaşlar aynı ben, vücududa benim gençliğime benziyor, çalışkanlığı da dayılarına çekmiş, abim okul birincisiydi, bi de çok yardımsever, tıpkı teyzesi,.. ..... bu böyle ınısının ınısına kadar gidiyor.

"!e hani babam, babamla birlikte yapmadınız mı beni?"

işin tuhafı, bunun şöyle bir versiyonu da var-

dışarda bişeyler içmişiz arkadaşlarla ,eve geç gelmişim

annem kapıda,

-içki mi içtin sen,

-evet anne, alla alla

-e tabi noolcak alkolik babanın alkolik kızı,

bir arkadaşına beni şikayet ederken,

-ay neriman bu kız beni öldürecek, odası nasıl dağınık ,nasıl pasaklı

kime çekti bu çocuk bilmiyorum??

kimle yaptıysan ona çekti!! hehe!