bugün

ankara'da ne vakit izmirli olduğum açığa çıksa uzun uzadıya anlatma gereksinimi hissettirirler. sürekli oradaki medeniyet ve yüksek kültür hakkında kendilerince sıradışı sorular sorarlar. gerçek diyorum, bu ankaralılar şaşırmış olmalı. 5 senedir okul münasebetiyle bulunduğum bu çorak topraklarda ne kadar ankaralıyı izmir hayaliyle mutlu ettim bilemiyorum. adamlara deniz dediğimde bile bi' garip oluyorlar, " ya yaaa deniz... " yahu kardeşim her yanımız deniz. bir gün çeşme'ye gidiyoruz, ertesi gün gümüldürdeyiz. bir gün bornova'da içiyoruz, ertesi gün pasaportta...

neyse bir ara izmir'i anlatmama kararı almıştım. harbiden bayıldım artık. bir de bu adamların yapısını çözünce can alacak yerleri arka arkaya söylüyorum, adamlar kalp krizi geçircek gibi oluyor. ulan bi sakin, yeminle biz de müslümanız ve türk'üz.


neyse sevgili dostlar, ben izmir'i anlatma işini gelecek nesillere devredeceğim, şurada kaldı 7-8 ayım. gelecek nesillere allah güç kuvvet versin. insanları mutlu etmek bu kadar kolay olamaz diyeceksiniz. işte bu nedenle sevilmiyor mu hayal satanlar zaten?
izmiri miami ankarayı da çorum ile karıştıran yazar aksiyonu.
denverlıya flo rida'yı anlatmak gibi bir şey olsa gerek.
http://www.google.com.tr/...:68&tx=217&ty=238