bugün

taş olası, kahırlara gelesi ittir. anasını babasını hiç iplemez ama sevgilisini 7/24 düşünür, anası babası hasta olsa sikine takmaz ama sevgilisi öksürse sırtına havlu koyar, sümüğü aksa tavuk çorbasını dayar, uzaklardayken bir gün bile ana babasını aramaz da sevgilisiyle saatlerce konuşur. ayrıldığı için hayatı kendine zindan eder de anasını babasını üzse bu umrumda bile olmaz.

olmaz olsun böyle evlatlar.
(bkz: olsa da düşünsek)
ana baba bi yere kadar kampüste yokluktan ağaçlara sürtünüyorum lan diye düşünen kişidir.
Anne ve babasından gizli her haltı yiyen, ama sevgilisi istemiyor diye bi bok yapmayan,hatta evden bile çıkmayan iki ayaklı hayvan türü.
aşkın oku götüne saplanmıştır.
kız evlatlardan çok erkek evlatlarda bu itler sık görülmektedir. ve bunlar sadece ana babalarını değil en iyi arkadaşlarını da satan tiplerdir. neyse.
bu benim gözlemim tabi. cinsiyetçilikten çıkarıp olayı genel olarak değerlendirirsek, bence yetiştirme ile ilgili. sen it yetiştirmiş isen o çocuktan it olur, yok insanda olan vefa duygusunu öğretebilmiş isen, o zaman vefalı bir evlat olur.
ana baba bu durumda bir aynaya bakmalı bence.