ana baba hakkına dair hadisler

resullallah(s.a.v), " büyük günahların en büyüğünü size bildireyim mi ?" deyince, sahabe, "evet ya resulllah" dediler (o zaman) resulullah(s.a.v) " allah'a şirk koşmak, anne ve babaya karşı gelmek" buyurdu ve yaslanmış halde iken doğrulup "yalancı şahitlik yapmak veya yalan söylemek" diye ilave etti.(tirmizi)

resulullah(s.a.v), "bir kimsenin ana babasına sövmesi büyük günahlardandır." deyince; kendisine "bir kimse anne ve babasına söver mi?" denilmiş, o da:"evet,bir kimse bir adamın babasına söver, o da onun babasına söver; annesine söver, o da onun annesine söver" buyurmuştur.(müslim, tirmizi, müslet)

bir zat resulullah(s.a.v).2e gelerek, "ya resullalah! insanlar arasında kendisine en güzel muamelede bulunmam gereken kimdir ?" diye sordu. resulullah(s.a.v) "annen,sonra annen, sonra annendir.sonra babandır.sonrada derece derece yakın olan kimselerdir." buyurdu. (müslim, buhari, ibn mace)

resullallah(s.a.v) şöyle buyurdu: "şüphesiz ki allah size annelere itaatsizliği, kızlarınızı diri diri toprağa gömmeyi, haksız yere emir ve nehiyde bulunmayı haram kılmış; dedikoduyu, çok soru sormayı ve mal israfını da sizin için kerih görmüştür" (buhari, ebu davud)

resullallah(s.a.v) şöyle buyurdu: "kişiye annesinin hakkına riayeti tavsiye ederim, kişiye annesinin hakkına riayeti tavsiye ederim, kişiye annesinin hakkına riayeti tavsiye ederim.(diye 3 kere tekrarladıktan sonra)kişiye babasının hakkına riayeti tavsiye ederim, kişiye kendisinin yerine işi takip eden velisinin hakkına riayeti tavsiye ederim.hatta velisi kendisine ceza vermiş olsa bile"(ibn mace)

resulullah(s.a.v) şöyle buyurdu:" bir kimsenin çocuğu kendi varlığıdır. hemde en güzel varlığıdır. öyleyse ihtiyacınız olduğu zaman çocuklarınızın malından alıp yiyiniz" (ibn mace, ebu davud)

ebu hureyre (ra) anlatıyor: “hz. peygamber (sas) bir gün: “burnu sürtülsün, burnu sürtülsün, burnu sürtülsün” dedi. “kimin burnu sürtülsün ey allah’ın resulü?” diye sorulunca şöyle buyurdu: “ebeveyninden her ikisinin veya sâdece birinin yaşlılığına ulaştığı halde (rızasını alıp da) cennet’e giremeyenin.” (müslim, birr 9)

esma bintu ebî bekr (r. anhâ) anlatıyor: henüz müşrik olan annem yanıma geldi. hz. peygamber’den (sas) sorarak: “annem geldi, görüşüp konuşmayı arzu ediyor, anneme iyi davranayım mı?” dedim. “evet” dedi, ona gereken hürmeti göster.” (buhârî, hibe 28, edeb 8)

ibn ömer (radıyallahu anh) anlatıyor: “bir adam resûlullah’a (aleyhissalâtu vesselam) gelerek: “ben büyük bir günah işledim, buna tevbe imkanım var mı?” dedi. hz. peygamber (aleyhissalâtu vesselam): “annen var mı?” diye sordu. adam: “hayır yok” dedi. “peki teyzen de mi yok?” dedi. adam: “evet, var” deyince resûlullah (aleyhissalâtu vesselam): “öyle ise ona iyilik yap! teyze anne makamındadır.” diye emretti,” (tirmizî, birr 6.)