bugün

Klişedir. yazdıklarım yüzlerce amerikan filminin senaryosunu içerebilir.

--filmin başı--

her şey rutine bağlı ve yolundadır.

genellikle olaya yeni girmiş karakterlerden biri (yeni eleman, olayı denetleyen kişi vs..) ilk kez bu rutine şahit olur ve tüm rutin karaktere anlatılır.

başrol oyuncusunun geçmişine gidilir. geçmişte bir olay olmuştur ve bizim eleman bunun etkisindedir. anıların sadece bir kısmı gelir ve bir bok anlamayız.

bu arada yavaş yavaş bir şeylerin ters gideceğinin sinyallerini alırız.

--ısınma aşaması--

mutlaka "sürpriz" bir şekilde aksilik çıkar ya da birinin başı belaya girer.

genellikle bizim eleman bir şeylerden kaçar.

kendini kovalayanları atlattıktan sonra ilk uğradığı yer; danışacağı, sorunu çözmek için yardım alacağı biridir. (bir ihtiyar, marjinal bir dost, önemli mevki sahibi tanıdık, bilim adamı vb..)

--filmin ortası--

bizim eleman alacağı öğüdü alır ve kılık değiştirip olay yerine döner.
karşı cinsten güzel/yakışıklı birini yanında götürür. (kaçırır, ikna eder vs..)

tekrar kovalamacasıydı, boku püsürüydü derken olayların kopacağı yere varırlar.

bizim eleman başarısız olur ve ya kaçar ya da orayı terkeder.

--süpriz kötü adam--

hiç beklenmedik kişinin kötü adam olduğu bu civarlarda ortaya çıkar

--sona doğru--

bizim eleman ya kendini motive eder ya gaza getirilir ya da kurtarılır. genelde intikam almak için hazırlanır. bu süreçte bir çok kişinin gözünü açarak yanına çeker. bir çok kişi de kendi kendine gerçeği görür ve bizim elemanın yanında yer alır.

bizim elemanın anılarının tamamını görürüz.

kötü adam kapana kısılır ve dövüştü
filan ne boksa yapılır sonunda kötü adam ölür. (intihar eder, öldürülür, kazayla ölür, ölür işte) bir de afilli bir sonsöz söyler.

--filmin son kısmı--

her şey tekrar yoluna girer ve bizim eleman anılarının etkisinden kurtulmuş huzura kavuşmuştur.

--son--