altı katlı apartmanın ikinci katında oturmak

çok gıcık bir durumdur. hele ki akşam işten yorgun gelince asansörün 6. katta olduğunu görürsün, çağırmaya elin varmaz. onu bekleyene kadar 4. kata çıkıyorsun yani o derece uyuşuk, kesin akpliler yapmıştır. sonra bir de manzara olayı var. evi aldığımda manzara harikaydı...
bir cepheden denizi, diğer cepheden uludağın tepelerinde ki karları izleyebiliyordun. geçen inşaat başlattı pezevenkler önümüzde ki boş arazide. manzara da %60' lık bir kayıp var. yok yani dağ tarafı olsa inan umurumda olmaz, zaten götüm dönük oturuyorum odam da dağa. ama deniz öyle değil ki güzel kardeşim, balkona çıkıp bakıyorsun, ferahlıyorsun adeta. o değil, 3. katta manzara halen aynı, üst katta ki komşunun küçük veledi bile dalga geçti geçen gün. abi manzaranıza tecavüz ettiler diye.
neyse çok dertliyim lan, siz siz olun gidin 4. kattan falan ev bakın ya da önü boş arazi olmasın valla çok koyuyor.

ayrıca; (bkz: derdimi sikeyim)

iki katli bir apartmanin en ust katinda oturuyormus gibi boburlenilebilir...

Resmen zemin katta oturmaktır. insan bunalır.

Avantajlari da vardir. Mesela asansor bozuk olsa bile Merdiveni kullanmak pek de sıkıntı olmaz hele hele siz alışverişten pazardan eliniz dolu gelmeniz bile.
Allah korusun deprem olsa kolayca binadan cikabilmektir ayrıca.

alt katında da eve ugramayan yeni evli bi çift varsa tadından yenmez. kilimini örtünü ohh silkelersin ne güzel.

Güç meselesidir paran var ise altıncı katta oturursun daha fazla paran var ise yedinci katı yaptırırsın o apartmana (paranın gücü), insan birden yükselemez,iyi bir örnek olmuştur.