bugün

anlamsız hayatındaki tek eğlencesi haftasonları alışveriş merkezine gitmek olan tiplerdir. saçları jöleleyip, janjanlı kıyafetleri g.tüne geçirdikten sonra gider malak gibi vitrinlere bakar, alışveriş merkezinde on kere turlar, travmatik çocuk animasyonları izlerken dondurma yalar, karı/erkek keser, yorulunca da en ucuzundan bir hamburger yiyip evine döner.

halbuki bilmez kabataş'ta denize karşı çay içmenin güzelliğini, kulağında müzikle istiklal'de yürümenin tribini, caddebostan'da koşmanın güzelliğini. hiçbir boka yaramayan benliği yine akar gider zamanla.

neyse lan ben bu akşam biraz duygusalım. çok küfredemicem. bildiğin hırbodur en nihayetinde.
hamburger aldığı fast food restorantındaki kasiyer emekçiye çemkirerek güç gösterisi yapar, ezik olmadığını, parası olduğunu, hakkını aradığını düşünür. bilmez ki o kasiyer çocuk senin ananı ters domaltıp düz siker. işte böyle bir orospu çocuğudur bu hırbo.
akmerkez acilmasi ile sahlanan esas olaraktan galeria marifeti piyasaya cikmaya baslayan hibolardir. bu hirbolar ki klan halinde dolasip alisveri merkezlerinin yemek katinda bir masada bir bardak cay ile günlerini gecirirlerdi. devlet dairesinin kapisinda iş bekleyen vatandas sabahin 9:30'un da akmerkez'in falan önünde vazifelendirilmiş gibi bir gruh olustururlardi. şimdilerde ise zannederim plastik bardaklari haslama cay içip folyodan yapilmiş kültaplarina sigarani söndürmekteler ve aval aval etrafi kesip dev ekrana arada sirada gözleri takilmaktadir.

(bkz: uyandirma kerizleri)