akp öncesi türkiyenin sefalet içinde olması

2 gunde 30 sehit. Dolar 3 lira euro 3,5. Bir kilo kiyma parasi 35-40 lira asgari ucret 1000 lira. Ev kiralari 700-800 liradan asagi degil. Birinci sinif ulke anlayisiniz bir garip valla.

Tamam hicbir sey degismedi demiyorum da abartmayin amk.

(bkz: umarim troldur)

biz ekmeği iç yazışmalarla alıyorduk. bakkala vizeyle gidiyorduk. ekmekler bir haftaya kargoyla geliyordu. o günleri bilmezler. ak partinin değerini bilmeliyiz.

ister gidecek okulum, okula giedecek yolum, sıra bekleyecek hastanem olmasın, enflasyondan havuzlarda yüzeyim; ama teröristle aynı masaya oturmayayım önümden geçtimi vurabileyim, terörist faili meçhullerden hüküm giymiş bir subay olmayayım.

Masonların elinde oyuncaktı.

işte rastgele bir türk kadınının yıllar içindeki değişimi. hayat standardımızdaki yükselişi bu fotoğraf tek başına kanıtlamaya yetiyor.
görsel

Has skechers demek istediğim bir önermedir. Benim babam ilkokul mezunu bir çaycı. Omuz zoruyla 90’dan 94’e kadar her sene bir mülk aldı. Bunu yaptığı zaman develüasyonlar havada uçuşuyordu. 2000’lere gelene kadar da çok rahat geçiniyordu. Deprem sonrası ülke batma noktasına geldi. Recep Bey, Kemal Derviş politikalarını devam ettirmenin mükafatını görerek ülkede kısmen maddi bir refahı yakaladı. Sonrası ihanet süreçleriyle geçen 14 yılın sonunda geldiğimiz noktadır. Şimdi ilkokulu bırakın, üniversite mezunu bile zor kazanıyor. O dönemlerde sadece babam değil, çevremizdeki herkes bir şeyler aldı. O dönemler mükemmel olmayabilir: ama bu kadar da bereketsiz değildi. Şimdi çıksın bir Akapeli, yiğitçe söylesin: Bet bereket var mı? Zengini de mutsuz, fakiri de... Kimse boş konuşmasın!

AKP öncesi hayatta olmayan birey beyanı.

Hicbirsey olmasa bile ahlaki vardi insanların.