bugün

babanın müdür, annenin müdür yardımcısı, çocukların yönetim kurulu yardımcısı, hala oğullarının halkla ilişkiler müdürü, dayı kızlarının sekreter olarak görev aldığı şirket.
koç türkiyedeki en büyük örnektir.yabancı ortak alımına diğer şirketlere * göre kuşkucudur.
aile şirketi torunları şanslı doğan kişilerdir.
illa da kurumsallaşacagım diye kendini çok kasmayanları gayet başarılı olur. çok büyümese de karlı ve tıkır tıkır işleyen bir firma haline gelir.
anonim şirket de denir.
(bkz: babamın şirketi olsa kasmazdım)
çalışılmaması şiddetle tavsiye edilen şirket türüdür. kurumsallaşmayı başarmış şirketlere göre daha zahmetli ve de istikbalsizdir.
babanın yönetim kurulu başkanı, cocukların genel müdür, damat ve gelinlerin müdür, kuzenlerin müdür yardımcısı oldukları yapıdır.
affa binaen , kurduktan sonra e$$ek gibi çalışmak zorunda olduğunuz , hayatında hiç çalışmamış bir yeniyetmenin benim diplomam var euheueehehe havalarında gelip işi sizde öğrendikten sonra ba$ka firmalara kaçtığı , çoğu kimsenin cesaret edip te kurmaya çalışmadığı ama b.k atmakta asla geri kalmadığı ve kalmayacağı şirket türüdür.
genelde ikinci kuşağa aktarılmasında sorunlar yaşayan şirket modelidir. patron figürü çok karizmatik olduğu için çalışanlar patronun yerine gelen halefini hiçbir zaman dikkate alamayacak ilk kurucu ölene kadar faal olarak işletmenin başında yer almasa da her zaman patron olarak kalacak önemli kararların arkasındaki adam olacaktır bu sebepten öldüğü zaman gerek işletme gerekse aile ciddi bir krizin içine girecektir...
aile şirketi kurma planları çocuk üniversiteye hazırlanırken başlar.çocuk üniversite baba mesleğini seçer.çocuk mezun olana kadar para biriktirilir.çocuk mezun olunca herkes aile bireyleri toplanır ve şirket açılır.
(bkz: küçük aile şirketi)
genellikle limited şirket olarak kurulan şirketlerdir. evlat oğul/kız ne kadar başarılı olursa olsun yaranma derecesi sıfırdır. hep yaptıklarınızda bir kusur bulunur. kasa kasa çalışmak canından bezdirir insanı, bazen işinde, gücünde...deyip kaçasınız gelir.
http://www.duslersokagi.c...gitozgur/index.php?id=189
büyüme ile ilgili problemlerini kurumsallaşma yoluna giderek aşabilecek genellikle kobi boyutundaki şirketlerdir.
şirket şirkettir, böyle bir kavram yoktur, amaç birden fazla şirket kurup değişik işleri birbirlerine (zararına) yaptırmış gösterip (örneğin : maden çıkarma-taşıma-işleme-satma) devlete kazık atmaktır...
çanlarına ot tıkanılası sahipleri vardır...
hem yerli hemde yabancı şirketlerin ezici çoğunluğunu oluşturan şirket tipidir. ekonomik olarak böyle bir kavram yoktur ama gerçekte vardır.
aile şirketleri ülkemizde çok vardır. aile şirketlerine sadece holdingler girmez aynı zamanda orta derecedeki işletmelerde girebilir. şirketin hissedarları tamamen aynı ailedendir.
-lar, -ler eklerinden biriyle biten isimleri olan şirketlerdir.

(bkz: malazlar)
(bkz: yılmazlar)
vergi levhalarında genellikle zarar ya da matrahsiz yazar...
yok abi öyle bir şirket, ne bana ne eşime dostuma nede bir akrabama denk gelmiştir, maddi durumumuzda uçuk derecede iyi olmadığından çalış ya kulum misali takılıyoruz. o yüzden hep içten içe hırslı bir şekilde "bilader ne bu aile şirketleri herkesin ekmeğini yiyorlar aa" diye kızı kendimi tatmin ediyorum.
görsel
türkiye'de yaygın olan işletmelerdir, bu tip işletmelerin başındakilerin en büyük hobisi gsm şirketi reklamlarına çıkıp çıkıp artistlik yapmaktır örneğin: vodafone, turkcell reklamları, zannedersin babasının, dedesinin hazırına konan bunlar değil, üzerine birde "bu iş baba mesleğimiz" lafını söylemezler mi? profesyonellikten aslında ne kadar uzak olduklarını döküverirler ortalığa.
türk özel sektörünü %99'unu ayakta tutan şirketlerdir.
Aile arasnda sıkıntıya sebebiyet verir. Kanlı bıcaklı dahi olma ihtimalleri vardır.