bugün

http://galeri.uludagsozlu...6%C4%9Frenmi%C5%9F-insan/
evet, bende öğrendim. yani öğrendiğimi düşünüyorum. atılan o büyük kazıktan sonra bi insan nasıl affeder ki? ben bile kendime şaşırıyorum. demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş. göğsümü gere gere söylüyorum 'bende affetmeyi öğrendim ama kıymetini bilen yok' şimdi arkadaşlar ben ne yapmalıyım? düşün düşün çıkış yok. affet affet nereye kadar, sabır sabır nereye kadar? en iyisi affettiklerini de silip yoluna devam etmek galiba.
sonunda varacağı nokta olan (bkz: affetmemeyi öğrenmiş insan) a dönüşme yolunda çok sıkıntılar çekecek ve hayli üzülecek olan insandır.
bilinçaltının asla kabul etmediği insan tipi. kişi affeder en azından öyle zanneder, oysa ki bilinçaltında ki mahzenlerde yer alan stok durumu nedeniyle bu kişinin asla farkında olmayacağı bazı tip davranışlarına da yansır. karşında ki bunu fark eder. ve hatta sana sorar;

- kamuran bana karşı soğuk sun son olaydan sonra,
- hayır fikriye nereden çıkardın.

işte bu ilişkinin miladı bu andır. bu diyalogdan sonra kamuran artık fikriyenin isteklerine göre davranacak ve bir süre sonra bunlara kendisi de inanacaktır. artık bu kişi affetmeyi öğrenmiş ancak kendisine yapılanları unutmuştur. fakat en yakın tekerrürde kamuran şişen stok nedeniyle ani patlama yaşayacak ya kendine ya da fikriye ye zarar verecektir.
kendini seviyordur, net. Zira affetmek, unutmak değildir.