ablasin sen diyerek kardese kiyak gecilmesi

kesinlikle doğru olan bir gözlemdir, önce "sen ablasın, büyüksün" diyerek ablanın gülümsemesi sağlanır, sonra pastanın büyük dilimi küçük kardeşe verilir, abla "nerde kaldı ablalığın kaymağı" diye apışıp kalırken ebeveyenlerin evden çıkacağı günü sabırsızlıkla beklemeye başlar.

not: aynı durum abiler için de geçerlidir.

kardeş olmanın nimetlerini hatırlatan hoş bir olaydır.

gün gelir, hırslar geçer, abla bile kendini "ben ablayım" derken bulur, kıyakların hasını o geçer kardeşe. abla dediğimiz şey zaten anaçtır doğası gereği, yarım anne olur çıkar. kardeşler de tatlıdır zaten.**

dünyayategetgecenadam a iki ablası olduğunu hatırlatarak aslında tam da yerinde biyerde durmuş olabileceğini düşündüren durumdur.

genelde yapılan şeydir. fakat ablaların da kardeşlerini koruduğu, sevdiği, sahiplendiği için ses çıkarmadıkları durumdur. *

ben 29 kardeşim 24 yasında, ikimiz birlikte ailemizden farklı bir şehirde yaşıyoruz, ikimizde çalışıyoruz. ama hala ailem sen ablasın sen idare edeceksin diye bana nasihat veriyorlar. hatta ona harçlık yollayıp beni es geçiyorlar. sonra ben söylenince kıskanç abla modeli oluyorum.

Sadece Ablalara değil, kardeşlerarası çekişmeleri dindirmek adına büyük kürdeşe;

sen büyüksün yapma evladım.
Sen büyüksün akıllısın, sana yakışmaz

gibi kısa vadeli çözümler üretilerek, gelecekte başgösterecek travmalara davet çıkartılır.