bugün

Bir gün çay ocağı gibi bir yerde arkadaşlarla oturuyuoruz. Tabi cömertliğimizde yerinde. Öğrenci milleti işte acından ölür ama bonkörlüğünden bir şey kaybetmez. Neyse arkadaşla kendimize iki çay söyledik. Bu arada çay ocağına bizden büyük bir abi geldi. Ne zaman gelse herkesin çay parasını kendi ödüyor. Tabi bizdede bir ezilmişlik hakim. Abi dedik bu sefer biz ödicez. Yok, mok dedi ama ısrar ettik. Biz gelene gidene, uçana kaçana, içene içmeyene çay söyledik. Sonra hesabı istedik. Vay amk. 40 çay içilmiş. Tabi hesabı ödedik ve bir daha da dengesiz bonkörlük yapmamaya karar verdik.