bugün

30 sene boyunca evlat diye bağrınıza basmışsınızdır.ancak bir gün eşiniz itiraf eder o çocuk başkasındandır. siz de o piçi yanınıza çağırırsınız. siktir git babanın yanına dersiniz. ömür boyu evladınız sandığınız, çocukken hastalandığında başında beklediğiniz, mezuniyetini askerliğini kutladığınız, parmağına çöp batsa kendi canınızın yandığı o piçi hemen terk edersiniz kaderinize. evlatlıktan ret davası açıp bir daha aramazsınız amına kodumun toplama tohumunu.
hüzünlüdür fakat ne olursa olsun 30 yıldır evladınız olarak benimsemişsinizdir. bundan sonrasında da burukluk içerisinde aynı şekilde devam etmeye çalışmanız gerekir.