bugün

bahçedeki ağaçların bakımını en iyi şekilde yaparım...ki benden sonra millet iki üç ay çok teknik bakım yapmasınlar....kediyi gider kız arkadaşıma bırakırım.

öleceğimi kimseye söylemem.

defin işlemleri için girişim yaparım, bi onlara söylerim öleceğimi.

oturur müzik dinlerim, okumakta olduğum kitabı bitirmeye bakarım.

öyle şeyler- bunların hepsini yaptım mı zaten bi gün geçer.

bu dünyaya nası sessiz sedasız geldiysen, aynen öyle de gideceksin aga...
valla ben sikişirdim amk.
Kimseden af dilemezdim ölüm korkusundan diliyor demesinler arkamdan diye .

Şuan da sevdiğim bir kadın var , bana hem çok yakın hem çok uzak ondan son günü birlikte geçirmeyi isterdim. Kabul ederse karşısına oturup zamanım dolana kadar içerdim. Kabul etmezse de tek başıma oturup zamanım dolana kadar yine içerdim.
Bu saatte yapacak bişey yok. Yatar uyurum. Yarın da işleri devir teslim etmekle uğraşırdım, akşam olurdu zaten.
Bütün canımı yaktıklarımdan af diler bütün canımı yakanları affederim.
Böyle ütopik bir soruya verilecek cevaptır.
Yumurta gote gelince tavuk doğuracak yer ararmış misali full ibadet ederdim.
Nefret ettiğim bir insanı da yanımda götürmek için harcarım, daha sonra da gider sevdiklerimle vakit geçirip bu dünyadan ben geçtim diye artizlenirim.
sevdiklerimi tek bir ortamda toplar, hepsinin sonunun böyle olacağını ama benim gibi haberli bir şekilde ölecek kadar şanslı olmayacaklarını anlatırım. ''öleceğimden haberim var hepinizle vedalaşmak için vaktim var, ama sizden birisi aniden ölebilir, vedalaşamadan, son kez sarılamadan. o yüzden kırmayın birbirinizi, her anınızı karşınızdakini birdaha göremeyecek gibi yaşayın'' diye bir konuşma yapardım.
ne yapayım derken o gün de geçerdi.
pek değişik bir şey yapmazdım herhalde.
Saatim dolana kadar içerdim.
7-8 halısaha maçı yapar, 2-3 tane ağaç diker, kısa bir öykü yazardım.
Dunya gözüyle bi Norveç'i görmek isterdim
sevinirdim. (bkz: bitsede gitsek)
1 gun omrum kaldigini bilmiyormus gibi yapardim .
ulan ne cool adamlar var sözlükte be.

1 günüm kaldığını öğrensem görmem gerekenleri görürdüm sonra da sızana kadar içip ağlardım sanırım. cool değilim hafız.
Bir çok insana son saniyelerini yaşatırdım.
Bir gün yaşardım.
Organlarımı bağışlayacağımı belirtirdim.
kaçırırdım abi. en fazla abileri ölümüme dakikalar kala kurşunlardı.
(bkz: çokta sikimde)
aynaya bakıp ölümün bir insanın gözünden nasıl bir şey olduğuna bakardım.

ve yazardım düşündüklerimi..yazayım ki insanlar ölümden korkmasın.
mangal yapıp kanatları mideye götürürdüm.

facebook hesabımı dondururdum.
Basit. Kara listemi çıkarır "Bensiz siz ne halt edeceğinizi bilemezsiniz şimdi!" klişesiyle hayat felsefesi olarak insanların neşesini kaçırmayı benimsemiş tanıdığım ne kadar hırt varsa insanlığa hizmet olsun diye temizlerim... Pek bi karmaşık oldu bu ya neyse...
Bende ki bu kafayla hiç bir halt yapmaz ölmeyi beklerdim herhalde.
Ölene kadar entry girerdim.