şaka maka yazın bitiyor olması

Istanbul gibi cehennemin fragmanı sayılabilecek, hele hele avrupa yakası gibi yerlerde çöl iklimine benzeyen işkence edici sıcakların bitmekte olmasıdır.

Eğer aylarca yapış yapış yapan sıcaklar artık bunaltmıyo ,üstüne çıplak yatıldığında bile üşütüyorsa winter is coming demektir ki bu iyi bir haberdir. Keşke hep kış olsa hiç yaz olmasa.

zerre sikimde değildir. nefret ederim tüm yaz klişelerinden. dondurmasını eriten şımarık çocuktan, hatta rafa kalktıkları için kalın kaşmir eteklerden de nefret ediyorum, bonzainin yan etkilerini bad trip sanan yaz bağımlılarından da nefret ediyorum, yaza damgasını vuran aptal pop şarkılarından, sezonluk dizlerden, piyasaya sürülen salak filmlerden, sürekli hava durumundan bahseden radyolardan da nefret ediyorum. şimdi düşündüm de yazın bitişi fazlasıyla sikimde. çocukken okul bitse de gitsek derdik ya yaz da aynen böyle işte. bitse de gitsek, böyle mevsim normallerinin amınakoyayım.

üniversite okuyanlar için kabus, devlet çalışanı için pek bir şeyin değişmeyeceği sadece sıcaklık endeksli bir olgudur.

öğrencilerin üzerinde etki eden sorunsaldır. hic değilse sıcaklar bitiyor. kepazelik yordu lan.

Sevindirici durumdur.

sevindiren durumdur. yetti bu sıcaklar yahu. havaları en fazla deri ceket giyilecek sıcaklığa getirebilsek o daha da sevindirecek ama neyse.

üzen durumdur, zira dondurma yok ve okullar açılıy.

sevindiren hadisedir.

bir kez daha bitiyor.

Koskoca iki ay on dakika gibi geçti resmen.

Evet şaka maka değilde ittire kaktıra geçiyor siktirip gitsin ya valla. Yani bu bana koymuyor. Asıl koyan geçip giderken ki ardında bıraktığı şeyler. Nefret ediyorum yazdan hep sonbahar olsun. Bari ağaçlar anlıyor o zaman benimle bir ağlıyorlar.

Hep sonbahar olsun da "Aman bugün can sıkıntım havadan heralde ben çok etkilenirim yağmurlu havadan. Başak burcuyum ben. Ondan böyleyim bre boşver sen de!" Diyeyim. Diyeyim allah diyeyim işte.

Çok konuşurum zaten ben. Ne güzel sonbahar gelirse biraz susarım belki tıkarım sigarayı ağzıma. Dumanıyla boğulurum. Zaten sigara içtiğim en güzel anlar ya sonbahar ya kış.
Halka yaparım böyle bıkmadan usanmadan. Her nefesi sonuna kadar sonra ondan da sıkılırım. Tam bu saatte balkonumun önünden bir öğretmen geçer. Sanki benmişim o gibi. Allahım sabahın köründe nasıl gitcem her gün her gün okula derim kendi kendime. En az 3 yıl sonrasını düşünerek. Sonra aman siktir et derim. Umrumda değil.

Odaya geçerim osuruk ve nefes kokusunun karışımı midemi bulandırır biraz. Çıkarırım paltomu. Otururum yatağa -genel olarak alt katta yatarım zaten ben-. Bakarım diğerlerinin yüzüne biraz en derin uykularına. Belki biri yürürken parkenin çıkardığı sesten Rahatsız olmuştur yada pimapen kapı yada terliğimden. Sonra yine aman deyim içimden. Bugün ders yok deyim en iyisi uyumayım. Ders olsa uyurdum zira.

Sıkılayım sayıklamalardan bir daha çıkayım balkona. O sırada peroş yurdun merdivenini yıkıyor olur. Öğrenciler çıkar birer ikişer. Kızlar süslü oluyor genelde. Oğlanlar sade, klasik. Ellerinde tek bir defter yada hiç. Kimisi de balkonları olmadığı için çıkmış dışarı yurdun önündeki kaldırıma. Sonra o tarafa bakmamam gerektiği aklıma geliyor çeviriyorum başımı. Bana böyle öğrettiler çünkü. Ayıp. Hem yanlış anlarlar nemelazım biri yanlış anlarda ümit veririm her gün yüzyüze bakıyoruz zaten ezberledim yüzlerini nerdeyse ayıp diyorum. Kediler oluyor hep çöpün etrafında. Yan apartmanda yaşayan bir teyze var her gün sabah kapısının önünü süpürüp laylon terlikleriyle geliyor yurdun önündeki çöpe. Bazen akşamdan kalan yemeklerini kedilere veriyor. Domatesli pilav oluyor tabi bu genelde. Bazen de evdeki pet şişeleri getirir. Ama havasını alIP Büker de koyar kenara. Çünkü o pet şişesini toplayanlar öyle yapıyor. Düşünceli bir teyze...

Artık biraz daha hareketleniyor minik şehrim. Benim gibi. Hafif üşüyorum olsun Seviyorum bu şehirdeki insanları. Sapıklarına kadar, Şahin'in içinde son ses ankara havası dinleyenlere kadar, durakta yolcu bekleyip derse geç kalmamı ve bundan sonraki 3 ay hep derse geç kalcam da dersten kalcam korkusunu Yaşatan şöföre kadar seviyorum ben. 12 numaralı üniversite otobüslerini seviyorum.

Yaz bitse de gitsem şehrime. Cânım istanbul, Cânânım... beni çok yordu.
ikisi de bilmiyor.

allaha çok şükür.

zaman giderek geçiyor be. en iyizi duman-aman aman dinlemek.

Yalandır. (Entariyi giren arkadaşı antalyaya bekliyorum )

"bana bitmeyen bir tek şey söyle, söyle sonsuza inanayım." şarkı sözünü akla getiren kelime grubu, iç çekiş cümlesi.

hafiften moral bozmaktadır. günler de kısaldı zaten.

Bitsin de okula gidip tatil yapalım amk.

(bkz: babanın esnaf olması)

Tamam, kumlar, plajlar, güneş falan güzel de artık sonbahar gelmeli. Artık bir süre sonra bunalıyorsunuz her mevsimden fakat sonbahar öyle mi? Balkonda veya camın önünde oturup rahatça sessiz sakin bir biçimde kupada ki çayını yudumlayarak dışarıda düşen yaprakları izlemek büyük zevk verir. Aslında sonbaharı sevmek için çok neden var.

iyi ki de bitiyo. Sıkıldım artık ya.

bitmesindir.. kışı ve baharı hiç sevmem.. an itibariyle zaman dursun.

londra'da daha baslamadi amk. nereye bitiyor dedigim yaz bitme olayidir. gerci skimde degil. gunes cizeriz biz gokyuzune.

Evet ki ne evet demek ki neymiş yaz biter güz geçer kış girermiş.
(bkz: summertime)

(bkz: Her güzel şeyin bir sonu var)

Neyse ben dondurma yiyorum.

içimde derin bir burukluk bırakandır. şu yazlar hiç bitmese keşke. ne ara girdik de bitti anlamıyorum ki, anneannem hep ağustosun on beşi yaz on beşi kıştır der. o her sene bunu söyler, o bunu söyledikten sonra ben kendimi yeni bir dönemde bulurum. şimdi kış gelecek, soğuktur, okuldur, hep bir koşuşturma, çanakkale'nin bitmek tükenmek bilmeyen rüzgarı, bazı kararlar verip kendime bir yol çizmem gereken yeni bir zaman dilimine girecek olmanın verdiği sıkıntı, üniversitenin bitiyor olması, çanakkale'yle yolların ayrılıyor olması.. kışla bir alıp veremediğim yok aslında, benim derdim geçen zamanla. okul, soğuk, yoğunluk hepsi bahane. bu sene yerimden kıpırdayasım yok. sevmiyorum ben değişen, biten şeyleri, yol ayrımlarını, karar verilmesi gereken her şeyi.. hiçbir şeyin bana ait olmadığını bana hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.

Önümüzde daha ne yazlar olacak.