elisya

ballı ekmek tadı dudaklarında en yeni ve güzel gülümsemeseydi,
tanrının geçici çizdiği bi övgü resim bedeninde,
olgun ve ruhu büyümüş bi ezberbozan yüzü,
melek yudumu teninde bi özgürlük, bi hiç gibi, bi an.
kısa bi sözde sır konuşma aramızdaki,
geçmişin gizli öznesi adına bi zihin yorgunluğu,
küçük elleri ve gözleriyle unutulmamış adı özgürlüğün,
sitemkar biraz, artık gelmiyor söz öbeği ağzında,
olduğundan biraz ağlar gibi,
kendimden çoktan vazgeçip gitmişken,
unutkan ruhuma bi ukte masum yüzünden,
küçük ellerine bulaşmış cennet kokum,
sorgulamaya izin vermez gözlerin,
işkence yorgunu kalp atışlarım,
adı, 'unutmak' olan açılmış bi kitap ortasında,
altı özenle çizilmiş 'umut' sözleri.
her sarıldığında biraz büyür ve unutur gibi,
seni, evet seni!!!
ilaç olan zamanı doğrular gibi.
için için hiçlenirken gelmeyişine,
gelsende artık farkedilmeyeceğine inanır artık,
heybeti yüzünde bi gülümseme asaleti,
anlar ve sorgular sanki,
sebebini bilmeden akmaya korkan gözyaşlarım,
gidişlerin önemini anlatır an ve an,
arada bi', gidildiğinde bulunmayacağını sorgular gözlerim,
bulunsada kaç yazar der kirli ağzım.
kendinden utanan bi kahkaha bana, çığlık çığlığa,
güneşi bedenine saklamış mert kadın,
büyüsünü kaybetmeden bu aşk, büyü artık,
haz etmiyorum bayatlamış ten kokusundan,
büyü ve süsle anılarımı küçük rüyalarında,
sevaplarımıda günahlarımıda götür,
yoruldum yükünü taşımaktan ve yaşatmaktan,
bu ne benim ne sen,
tanıyamıyorum kendimi ve aynı ben kadar seni,
yo hayır! sus bişey söyleme,
kafam güzel biliyosun, ve inadına konuşturuyorsun,
hoşuna mı gidiyorum,
yok yok, bu öyle bişey değil
şey ne diycem biliyor musun sana, benim küçük rüyam yanımda,
seninkide yanında mı?
evet mi?
hayır sevgilim,
dokunduğun küçük bedeninin kokulu izleri sende değil, bende,
ya benim izlerim,
tabi ya,
şimdi senin dokunduğun tenlerde,
ne acı ve komik değil mi ruhum,
hayır bunu yapma,
ağlama, hayır, masalımızı anlatıyorum küçük rüyama,
neden anlatıyosun ki değil mi?
söyledim ya sevgilim,
o sordu az önce, neden artık gelmiyor diye
inanmassın belki,
o kadar güzel bi sensin ki içimde,
o kadar güzel bi sen yaşıyorum ki, sensiz!
gözlerim bazen yemyeşil oluyor...

Hep mücadeleyle geçiyor,pause düğmesi için dünyaları verirdim.

Geçmişte şikayet ettiğim her şey için çok pişmanım. Ailemin yanında kalmaktan şikayet ediyordum, ailem nerede, ben neredeyim... 1 dakika ancak konuşabiliyorum, çok şükür hayattalar.

Kiraladığım evden nefret ediyordum. Evime girmeye korkuyorum. Kalacağımı hiç hayal dahi etmediğim yerlerde uyuyorum, o şikayet ettiğim ev bile elime geçmiyor kısaca. Elindekinin kıymetini bilmek çok önemliymiş..

30'unda karşı cinsine bu kadar açlık duyan bir kadın 20'sinde de duyardı ve ona göre bir hayat kurardı, örneğin evlenirdi. Sandığınız gibi biyolojik saat bizim alarmlı saatlerin şiddetinde vücuda kendisini habire hatırlatan bir şey değil.

Bence hatta sizler bir takım olgun kadın fantezilerine sahipsiniz ve malesef bu, o yaştaki kadınların yaşadıklarını abartmanıza neden oluyor. Hatta burhan altıntop'un muhteşem repliği ile bunu bir üst boyuta çıkarıyor ve şöyle diyorum: bence sen ruh hastasısın.