gren cafe

açılmasaydı bursalı gençler ne yapardı diye merak içerisindeyim. bursa' nın yarısının fotoğrafçı olmasına neden olan mekan. e normal tabii gitar çalmanın o kadar popülaritesi kalmadı artık. sanatçı ruhlu ülkemi seviyorum.

edit: şu editi yazmam gerek; şimdi ben fotoğrafdan anlamam ama sağlam bir sinema izleyicisiyimdir. biraz da olsa görsel algım vardır yani. ben şimdi o cafenin müdavimlerinin çektiği fotolara bakıyorum da hepsi aynı arkadaş. yani bir yaratıcılık, özgün bir kompozisyon yaratma vs yok. aynı kompozisyonlarla çekilmiş sayısız fotoğrafı birbirine gösterip duruyorlar ama hepsi kendini ara güler sanıyor.