otostopla dünya turu

düşünmem değil..
bırakıp tüm bu gırgırı şamatayı..
üzerimdeki her türlü baskıyı atıp bir kenara..
cebimdeki paranın miktarına bakmadan,
cep telefonumu atarak yatağımın üstüne,
laptopumu odamda bırakarak,
sırtıma yüklediğim çanta ve babamdan gelen son harçlığımla,
sevdiğim kızın kolundan tutarak,
"yürü gel benimle! gidelim beraber.." diyerek,
gelme ihtimali küçükte olsa güzel..
geri dönme ihtimalim olmasa ve kurtulsam bu karmaşadan..
ne annemin arayışları ne babamın asabiyeti döndürmese beni bu hayalimden..
eskiyecek olan ayakkabım ve sırtıma aldığım çantam ile..

otostop çekerek dünyayı gezmek..
işte tek istediğim buydu heralde. fazla bir şey değil...