bugün

marmara üniversitesi bahçelievler kampüsü

4 yıllık eğitilememe-öğretilememe hayatım boyunca ilk kez bugün teknolojik aletleriyle tanıştığım okul, okulum. evet bir adet laptop ve bir adet tepegözümsü aygıt. 10 dakika kadar çalışmış olsalar da bir ömür boyu unutamayacağım iz bıraktı bunlar bende. demek ki devlet üniversiteleri de isteyince bazı şeyleri başarabiliyormnuş. yalnız dersin sabahın köründe olması ve havanın yağışlı olmasından dolayı bu tarihi ana pek fazla kişi şahit olamadı. olsun, bu destansı olay kulaktan kulağa dolaşarak kısa sürede efsaneleşektir.

(bkz: entry girerken ağlamak)