garipsemek

ruhun saydamlığının karantina altına alınmayı istemsizce kabul etmesidir.
o şeffaflık, etini bile yadsınmanın en duyarsız katılığına kendisini alıştırır.

belki de, su götürmez gerçeğe henüz olgunlaşmamış göz yaşları damlatmaya çalışmaktır.

gerçeğe yalan karışınca aldanmak tek gerçek halini alır,
garipsemek; işte o aldanışın tepesinde dikilip mal mal ona bakmaktır.