ben bu yazıyı anneme yazdım

gün gelir, küçükken seni bir yere göndermediği için, büyüyünce seni terk edeceğim dersin
gün gelir, evden ayrılmak istersin
gün gelir, eve gitmemek istersin
gün gelir, yeter anne, off anne dersin
gün gelir, arama şansın varken, onu aramazsın
gün gelir, elbiseni ütülemediği için, ona kızarsın
gün gelir, sevdiğin yemek yok diye, ona tavır alır, yemek yemezsin
gün gelir, evdeki değerli bir eşyanı kaybeder, ya da kırar, sitem edersin
gün gelir, sana çok soru sorduğu için, sorularından sıkılırsın
gün gelir, senin geleceğin için kaygı duyduğunda, onu dinlememezlikten gelirsin
gün gelir, mürvetini istediğinde, daha çok var dersin
gün gelir, seni seviyorum annem. diyecekken, sonra derim dersin.

ama öyle bir gün gelir ki, saydığım hiç bir günün geri gelmeyeceğini anlarsın.

Şanslıysan ve hayırlı bir evlatsan eğer, o gün gelmeden, diğer günleri telafi etme şansın olduğunu erken farkedersin...

ben bu yazıyı sana yazdım, canım annem.

Eski ben olsam, bu yazıyı okuyamazdın. Severim de, söylemem hallerimi geride bıraktım. Artık seni sevdiğimi söylemek istediğimde, telefonla bile arayıp söylüyorum bunu sana. allah seninle daha nice güzel günler nasip etsin.