bugün

fazıl say

kendi ülkesinde ilgi görememenin öfkesiyle zaman zaman açıklamalar yapma ihtiyacı hisseden adam. kendisi iyi müzik yapıyor olabilir, dünyanın en iyisi de olabilir ancak bu ülkenin insanları onun yaptığı müziği sevmek ya da ondan bişey anlamak zorunda değil.

ayrıca güzel piyano çalıyor olması fikirlerinin değerli olması anlamına gelmez. kendisinin toplumun / hepimizin üzerinde aşmış bir kişi olarak konumlandırılmasını veya (ben her zaman var olacağım) kendini konumlandırmasını da çok komik buluyorum. bu adam hande ataiziyle birliktelik yaşamış biri ne kadar kaliteli olabilir ki! bence bu vesileyle sanata ve sanatçıya verilen önemi tekrar sorgulamalıyız.