gün içinde bakkala ikinci kez gitme psikolojisi

çok garip bir duygudur. özellikle bu gidişler arasındaki zaman farkı az ise.
ikinci gidişimde hep bakkal benim hakkımda bir şeyler düşünüyor gibi hissediyorum:
bakkal:

ehehehe salak az önce de gelmişti. unuttuydu heralde alacağı şeyi.
ahaha yine bu çocuk. annesi tekrar gönderdi heralde salağı. bakayım ne alıyor. yufka ve yumurta. hahahaha misafir geliyor heralde bunlara, annesi yine bakkala postalamış zuhaaaa.
ee bu çocuk gündüz de geldiydi. dur bakalım ne alacak... biskrem. biskrem için mi geldin lan ahahahaha. ölecek miydin lan yemesen. bi biskrem için bakkala mı gelinir malak herif.

işte bu tarz duygular, kötü hisler hep.
sırf bakkal hakkımda bir şeyler düşünüyor gibi geldiği için ikinci gidişte öteki bakkalları tercih ettiğim oluyor...
tabi bizim bakkal beni diğer bakkala giderken görürse o da kötü bak.
bu çocuk az önce benim dükkanda değil miydi lan? gitmiş öteki bakkaldan ekmek almış bak salak. bizde yok mu lan aynı fırından geliyor!