akademisyenlik

ömür törpüsüdür. ne maddi ne manevi tatmini olmayandır. işini iyi yapıyorsan çoook düşman kazandıran meslektir. hep ders çalışmak, huzurla bi film izleyememektir. kişilikli, sağlam, ahlaklı olursan hakkın olanı tırnaklarınla kazıyarak, gerekenin 10 katı çalışarak kazanabileceğin çileli bir yoldur.. bir "iş" değil "yaşam biçimi"dir. doçent olduktan sonra biraz daha rahatlanmasına vesile olandır (umarım öyledir). bu yola bir girildi mi bir daha çıkılamayandır (mafya gibi). aslında yazacak çok şey vardır, ama tamamlanması gereken bir makale olduğundan kısa kesilecektir.