sevgiliyi anlamaya çalışmak

özen isteyen bir sanat gibidir. onu anlarsanız, davranışlarının sebebini çözümlemiş olacağınızı, çıkması muhtemel tüm tartışmaların önüne geçeceğinizi sanırsınız. onu anlarsanız sizi takdir edeceğini, üzmekten kaçınacağını düşünürsünüz. oysa bazen çarklar tersine işler; siz onu anlamak için çaba gösterirken o sizi anlamak için parmağını bile kıpırdatmaz. en basit beklentilerinizi bildiği halde anlamazdan gelir. klişe bahanelere sığınır. siz onu anladıkça hep onun dilinden konuşursunuz, ortak bir lisanınız yoktur. endeksli bir hayata doğru sürüklenir gidersiniz. "hayatta her şey karşılıklıdır" felsefesinden gittikçe uzaklaşırsınız. onu anlamak ve hoş görmek kısa bir zaman sonra sizin göreviniz haline gelir, anlayamadığınız zamanlarsa suçlanırsınız.