sevgiliyi anlamaya çalışmak

özen isteyen bir sanat gibidir. onu anlarsanız, davranışlarının sebebini çözümlemiş olacağınızı, çıkması muhtemel tüm tartışmaların önüne geçeceğinizi sanırsınız. onu anlarsanız sizi takdir edeceğini, üzmekten kaçınacağını düşünürsünüz. oysa bazen çarklar tersine işler; siz onu anlamak için çaba gösterirken o sizi anlamak için parmağını bile kıpırdatmaz. en basit beklentilerinizi bildiği halde anlamazdan gelir. klişe bahanelere sığınır. siz onu anladıkça hep onun dilinden konuşursunuz, ortak bir lisanınız yoktur. endeksli bir hayata doğru sürüklenir gidersiniz. "hayatta her şey karşılıklıdır" felsefesinden gittikçe uzaklaşırsınız. onu anlamak ve hoş görmek kısa bir zaman sonra sizin göreviniz haline gelir, anlayamadığınız zamanlarsa suçlanırsınız.

sabah sabah gereksizdir. bi kalk elini yüzünü yıka, gün içinde yapacaklarını planla falan. ne o öyle sabahın körünce sokrates tribine grip anlamaya çalışmalar falan. gerizekalı mısın?

sevgiliyi anlayamazsın, bir çok şeyi görmek istediğin gibi gördüğün için seversin zaten. Birsürü hatası vardır rahatsız bile olmazsın, birsürü doğrusu vardır daha çok aşık olursun. Sana acı çektirdiği zamanlarda bile onu haklı kılacak şekilde düşünürsün. birbirini anlamak değilde birbirini olduğu gibi kabullenmek belkide her iki tarafında yaptığı. Taraflardan biri bunu yapmıyorsa zaten ortada sevgiliyi anlamayı gerektirecek bir sevgi falanda kalmaz. Anlamaya çalışmak yada anlaşılmayı beklemek gereksiz bir çabadır.

sevgili integral gibidir. 3, 4, 5, 6, 7ci türden uzar gider ve gitgide zorlaşır. o yüzden sevgiliyi anlamak imkansızdır. sen sev o birden senin için türeve döner arkadaşım. sözelciler için not türevin tersi integraldir.