çocukluk arkadaşlarının birer birer evlenmesi

günlerden bir gün bizim sitenin önünde taklıyoduk öylesine. yanımızda da bakkal var. birden ilkokul arkadaşımı gördüm bakkala geliyordu. tabi ben üniversiteye girmişim çok cool um filan.(arkadaş ve ben).

b-oo gökhan napıyon yaa? görüşmeyeli çok oldu.
a-iyidir burak napayım ya çalışıyom.
b-iyimiş nerde çalışıyon.
a-gümrükte.
b-iyi hadi hayırlı olsun.ee nasıl gidiyo hayat?
a-iyi nolsun işte evlendik filan ev geçindiriyoz.(bu arkadaş aynı zaman da sınıfın en kısa ve tıknaz çocuğuydu)
b-oha sen mi evlendin. olum bi durup bi nefes alsaydın bu ne acele.
a-olum hayatımın kızıyla karşılaştım.
b-iyi hadi yolunuz açık olsun, hayırlı olsun.
a-sağol hadi görüşürüz.

dedi ve gitti. arkasından bir yarım saat kendimi toparlayamadım ama değişik bir duyguydu.