david lynch

filmlerine bir son yazma gibi alışkanlığı olmayan, an'ı anlatan ve bunu yaparken seyirciyi umursamayan, izlerken "bu adam nasıl bir ruh halinde olabilir acaba" dan başka bir şey düşündürmeyen yönetmen. Sinemaya birçok film kazandırmış olması, deneysel çalışmaları ve yenilikleriyle sinemanın ustaları arasındaki yerini almıştır. eleştirmek tabiki bana düşmemektedir. ayrıca başta söylediklerim için de kendimi kınıyorum: "bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu ey bresson!"