bugün

poliklinik

buralarda genellikle uzman doktorlar çalışır. gün boyu inanılmaz bir hasta trafiği yaşanır. hastaların biri gelip diğeri gider. muayene koltuğuna oturmanla kalkman bir olur anlayacağın. derdini doğru dürüst anlatamazsın bile. çünkü yığınla hasta dışarıda bekleşmektedir ve doktor hepsi ile ilgilenmek zorundadır. doktor sizin derdinizi ne derece anlar, ne derece teşhis koyabilir, hatta koyabilir mi, orası da meçhul tabi.

kızmıyorum, hepsinin işi başından aşkın çünkü. memleketteki sağlık politikası böyle, ne gelir elden?

- buyur kardeşim geç otur şöyle.
+ ahh, vaah, ııh!
- neyin var hemşerim?
+ valla doktor bey kardeşim kulağımda bir ağrı var ki sorma.
- peki ağzına aç "aaa" de.
+ "aaaaaaaaaa"!
- peki peki kapa ağzını.
+ hmm.
- şikayetin ne zamandır devam ediyor?
+ kulağıma bakmayacak mısınız doktor bey kardeşim?
- alet burada değil. evet, ne zamandır?..
+ valla 3 gün oldu.
- oturup kalkınca gözlerde kararma da oluyor mu?
+ evet.
- baş ağrısı baş dönmesi?
+ var doktor bey. hepsi var.
- hımm... peki mide bulantısı?
+ var doktor bey.
- hımmm... peki kalkabilirsiniz. sıradaki gelsin.
+ peki ama neyim var doktor bey?
- bir şeyin yok kardeşim geçmiş olsun.