bugün

the who

efsanevi davulcu keith moon'un da çaldığı nevi şahsına münhasır topluluk. 60'ların ikinci devresi hayli sağlam eserlerle çatır çutur rock icra eden sevilesi bir gruptur the who. the beatles, rolling stones daha akademik takılırken, the who vurup vuruşturmuştur o yıllarda sert sounduyla.
hard rock tınılar, gitar kırmalar o dönem pekte alışık olunmayan sahne şovları bu grubu birçok gruptan kesin çizgilerle ayırır. elbet bir de keith moon farkı vardır. gruba sonradan katılmış davulcu çoğu otoriteye göre rock aleminin en baba ve karizmatik davulcularındandır.
won t get fooled again dinlemeden göçülüp gidilmemelidir hayattan. davulla ilgilenen arkadaşların keith moon isminin ağırlığına dikkatini çekmek isterim. baba o' riley dinlemeli akşam:)
edit: şu hard rock tınılarına açıklık getirelim. aslında punk rockın çıkışı sayılacak riffler the who'nun belirgin tarzıdır. bu da grubu başlı başına farklı yapıyor zaten.