kutsal damacana

Geçen gün izlediğim güzel bir komedi filmidir. Çok büyük beklenti olmadan izledim bu filmi. Safak Sezer'i komedi filmlerinde çok da başarısız bulduğum söylenemez. Komedi türünde gayet başarılı bir arkadaş. Bu filmde de gayet başarılı. Zaten filmin ana karakteri kendisi ve filmi taşıyor. Filme yönelik en büyük eleştirilerden birisi de recep ivedik tarzında olması. Yani küfürlü, zaman zaman osurmalı ve bazı sahnelerin kopuk olduğu bir film. Bunlar doğru ama benim film izleme mantaliteme göre eğer bir filmi izleme amacınız gülmekse ve sonuç olarak gülüyorsanız orda nokta koymalısınız. Çünkü bu filme gülmeniz kimseye zarar vermiyor ve sizi mutlu ediyor. Yani bu tür filmleri izlerken "ama bu film çok gılişeaaaa" dememek lazım. Klişe olması ve saçma sahnelerin bulunması gayet normal zaten. Bu bir senaryo ve türü de absürd komedi. Tabi filmi tümüyle sevdiğim söylenemez. Mesela Filmde en beğenmediğim şey bazen seslerin duymanızı engelleyecek kadar kısık olmasıydı. Bazı diyalogları bu sebeple duyamadım. Onun haricinde başarılı bir komedi filmi.

---spoiler---
Filmde bir çok sahne var ki adamı kopartmakta. Vallaha Başlıcalarını saymadan edemeyeceğim.
-fikretin gemiden kovulma sahnesi ve özellikle de atlamadan hemen önce söylediği söz (ulan o kadar mesaimiz var.....)
-sitroen(anlayan anladı)
-"abi bırak şunu! Zevk alıyor pezeveng."
-aramızda cenabet var mı ? manuel olur böyle olur...
-bu adam nasıl ingilizce konuşuyo lan hiç bi' bok anlamıyorum (kaptan alamanca konuşurken)
-kadın bize sabah sabah temeliçgüdü yaptı...
-Papaz Artin'in şeytan çıkarma hikayesinin olduğu sahne (verdim kutsalı verdim kutsalı. )

---spoiler---

aklıma gelenler bunlardı. Daha çok sahne olabilir. Gerçi filmin en sonundaki sahne'De yer alan görsel efektin yanında, yılanının içinden çıkan şeytan figürü de komikti. Bu sahnelerle beni yardı diyebilirim. Oyunculuklar, kurgu, senaryo falan bunları geçiyoruz tabi. Sadece ve sadece gülmek istiyorsanız izleyin derim.