bugün

saçların

onur caymaz , "nurgül'ün saçları" isimli şiirinde betimlemiştir sevdiği kadının saçlarını. bir şairle başlayalım hak geçmesin.

sevincimdi ağlayan sokaklarında akşamın
denizden çıkınca tuzuyla birbirine yapışan
ikindi saçları

okullar dağıldı kapandı kepenkler
pencereler ağladı yağmurla
iki çingene faytonda öpüşürken pespembe
şaşıracak zaman ve gözyaşları
nevresimler mevsimler yatak çarşafları
göğsüme serip serip durduğu
kırılgan saçları

uzakta bir kasım otel odasında
niye gelmişim kimbilir geceyarısı
aklımda kubbeler otelleri şehrinin plastik tokyalı
çıkarıyorum üstümden gri bir boğazlı kazağı
kül ter sis sen başkaca
omuz yerlerinde kahverengi
hasretimin saçları

sonbahar parmaklarımla keser gibi bir bıçağı
saçları derim ömrümce
kırlangıç saçları

uykusunda düşlerine dağılan buğday taneleridir
yaptığı yemeklere dökülünce çiçek diye
defterlerde sakladığım
mitolojik saçları

nereden hangi şiiri okuduysa
evdeki tüm balkonlardan içeri girer kokusu
saçları
yosunlu saçları

bir sabah vaktiydi vapurda öpüşmek
şarkı söylemiştik ve ağlamıştık türkçe'de
serseri bir rüzgar işte ben gibi
hala yüzümde uçuşur
çocuk terli saçları