sevgilisinin şort giymesine izin veren erkek

akıllı erkektir. bu durumda sevgilisinin şort giymesine izin vermeyen erkek ise aptal erkek oluyor. nedenini de anlatayım ki alınganlık olmasın, kimseyi kırmayalım. sene 2004, o zamanlar 17 yaşındayım, lisenin son senesi. bir kızı çok sevmişim. ilk defa adam akıllı kız arkadaşım olmuş. yatılı okul olduğundan 24 saat beraberiz. çok da güzel kızdı allah için. uzun boyluydu, kusursuz bir fiziği vardı. ilk uzun süreli ilişkimdi. yaşımdan ve türk olmam sebebiylen bu kızı anormal kıskanırdım. sonuçta yabancı bir ülkede bile türk sevgili yapmıştım ve onu diğer avrupa'lı atak denyolardan korumam lazımdı. onlar rahat adamlardı, hafta sonu partilerde kızları yer bitirir pazartesi sanki aralarında birşey yokmuş gibi aynı kızla kanka muhabbeti yaparlardı. sevgilimi bu adamlara yediremezdim. okulun sigara içme bölümünde bir gün spor çıkışı sevgilimi voleybolcu şortu ve etrafında üç dört tane yabancı erkek ile sohbet ederken gördüm. işin garibi gördüğüm erkekler arkadaşlarımdı. türk kanı taşıdığımdan ve bu kanın koruma biyolojisinin oldukça fazla olmasından dolayı başladım kıza herkesin ortasında türkçe bağırıp çağırmaya. bir bakıma rezil ettim kızı. 'bu şort ne git hemen buradan' vs.... gibi ergen klişelerini birer birer sıraladım. binasına doğru giderken hüngür hüngür ağlıyordu. onu çok seviyordum. gavurlar gerçi kızın bacaklarına bakmıyorlardı ama nedense o yaşın verdiği angutlukla polemon'un elinden güzel kraliçeyi çalmış battal gibi bir mod a girmiştim. elemanlar ne olduğuna anlam veremediler tabii. bu kız nasıl olduysa benimle üç küsür sene daha çıkmak gibi bir salaklık yaptı. o üç sene boyuncada aynı anguttum. sürekli koruma halleri, onu yapma, bunla konuşma, çok içme, yapma, etme gibi kısıtlamalarım hiç bitmedi. farklı ülkelerde üniversite okuyor olmamız bile bu salak huylarıma engel olamadı. bazı özel sebeplerden dolayı ilişkide problemler yaşadık ve acı bir şekilde kıçıma tekmeyi vurdu. her ne kadar onun hatalarından dolayı bitmiş bir ilişki olsada geçmişime baktığımda ne kadar denyo bir insan olduğumun farkına vardım. yaptığım kısıtlamaların tamamın ilişkinin gidişhatını direkt olarak etkilediğini ve güvensizlik yarattığının farkına vardım. sonuç olarak berbat bir insan oldum. şu anda hiç bir kızdan hoşlanamıyorum ve bağlanamıyorum. ilişkim biteli bir buçuk sene olmasına rağmen adam gibi bir kız arkadaşım olmadı. bana gerçekten değer veren kızlarle bile sadece on gün dayanabilecek kadar güvensiz ve bağlanma problemi olan bir adam oldum çıktım. halbuki zamanında geniş, rahat ve sevgilisini pek siklemeyen bir adam olsaydım bugün bu durumda olmazdım. sizlerede tavsiyem fazla kasmamanız. sonuçta ilişkilerin çoğu bir yerde bitiyor. sonu iyi olmayacak bir ilişki yüzünden gelecek ilişkilerinizi ve karakterinizi piç etmeyin. bir kız için değmez.

(bkz: acıdı be)