siyaset meydanı çocukların açılımı

hayatımda gördüğüm en komik birkaç programdan biridir. south park bile bu kadar güldüremezdi heralde... çocukların ne kadar saf olduklarını gözler önüne serer nitelikte, gözü dönmüş rating canavarının, kollektivizmle beyinleri yıkanmış çocukları yeyip hazmetmesinin gösterisiydi. 10'lu yaşlarda, siyasetle ilgilendiğini sanan afacanlardan biri pkk'nın bilmemne zaman silah bıraktığını söylüyor, diğer taraftan başka bir afacan da "biz orda bilmemkaç tane şehit verdik!" diye isyankar, kararlı ve inatçı bir ses tonuyla cevap veriyordu. adına terör denen şeyin devlet politikasının bir parçası olduğunu koskoca insanlar bile kavrayamazken bu çocukların kavramasını beklemek zaten ancak hayal kırıklığı ile sonuçlanırdı. diğer yandan, insanlar arasında bir zamanlar hiç olmayan ayrımcılığı (50 yıl önce kürt mü varmış?) önce yaratıp, sonra tamamen icat edilmiş bir "açılım" furyasıyla resmileştirmek, meşrulaştırmak istenirken zavallı çocukların bile ne kadar havaya girdiğini görmemiz açısından acı verici bir programdı tabii. özet olarak, programda çocukların kullanılması aslında halkın çoğunun olayları ancak bir çocuğun naifliğiyle değerlendirebildiğinin kanıtı gibiydi.

brave new world'ü okuyanların uykuda şartlanma diye bir kavramdan haberleri vardır. aslında bize yapılanın bu olduğunu görmemiz için birebir programdı siyaset meydanı çocukların açılımı... medya uzun zamandır türk - kürt arasındaki farkı gözümüze sokuyor, her fırsatta bilinçaltımıza kazıyordu ve bunun sonucunda, kimsenin ortak yarar gibi konulardan bahsetmesi beklenemezdi tabii. çünkü türk - kürt eşit değildi. insanlar televizyon karşısında gözleri açık uykudayken, gazete okuduklarında bilinçleri açık uykudayken verilen buydu. sonunda bu sorunun bir "açılım"la çözüleceği verildi. muhteşem bir şeydi bu açılım. tekrardan kardeş olacaktık. türk de kürt de birlikte yaşayacaktı. ayrımcılığın sadece adının konacağını, "separate but equal" olacağını kimse düşünebilir miydi? tabii ki hayır! eskiden birlikteydik, sonra ayrıldık, yakında ayrı ama kardeş olacağız, sonra ayrı ama düşman oluruz, sonra daha da parçalanırız, onlarla da kardeş oluruz falan... kardeşlik güzel şey. açılım güzel şey.