bugün

zencefil

burnumun sızlaması için adını görmem yeter bitkisi.

hastalıktan kırıldığım bir yurt günü. elinda ballı zencefilli bir karışımla beni iyileştirmeye gelen bir arkadaş ve bu arkadaşla koridorda karşılaşmak. ardından bana o karışımı yedirmeye ant etmiş bir topluluk. bir gün hepsi bir araya geldi ve 1 hafta yurdun her köşesinde ciğerlerime kadar zencefil kokusu hissettim, odadan dışarı çıkamadım. bu bana zencefili getiren arkadaş kabusum olmuştu resmen. 1 hafta öncede kuru kahveye limon sıkıp getirmişti kulakları çınlayasıca. aktar gibi insanmışta farketmemişiz. *