canı yanınca allah diyen ateist

her ne kadar sözde desek de, geneli müslüman olduğu kabul edilen bir ülkede yaşıyoruz. yetişme tarzından ve çevreden dolayı oluşan ağız alışkanlığı sonucu gayet normal bir şekilde korktuğumuz, sevindiğimiz, şaşırdığımız zamanlarda "allah" dememiz normaldir. tv'de duyarsın, etrafta görürsün sen de söylemeye başlarsın. bu artık bi "ünlem" gibi bir şey olmuştur tıpkı "eyvah" gibi. kalıplaşmıştır, ağzımıza yapışmıştır. ne de olsa çocuk yaşta sağlıklı düşünme yetisine sahip olamadığımızdan inançlarımızı o yaştan belirleme gibi bir durum söz konusu değildir; ama gelin görün ki komikliğin sınırları an itibariyle uludağ sözlük yazarları tarafından çizilmektedir. neden? çünkü uğraşacak daha kayda değer işleri yoktur.