ben bu şiiri sana yazdım

gözlerimde taşıyorum koca okyanusu
bitmek üzere balıkların gardiyan öfkesi
burası gerçekten karanlık ve vücudum benek benek
her gün duvara bir çentik deriye bir benek
anlaman gerek cezamı çekiyorum
E.B.
su giriyor kapının altından
köpekbalığının diş izleri üstünde
kocaman burnum düşecek
kırk gün oldu belki daha fazla
anlaman gerek peşpeşe geliyor adımlarım
E.B.
mıknatıs misali seni de çekeyim
yunuslara uzatalım gamzeni
ücret bedelimiz olsun
derinliklerde inci-mercan evrimini tamamlayalım
E.B.
yok işte binlerce sen
düfüzyon mu sanki üzerime yağan hatıraların
yok bu başka bir şey:
özgürlüğe giden tutsaklar-esir şehrin insanları belki de demirden gözyaşları
bu da değil taa en baştan almak lazım
delikanlının beyaz bir lamba altında oturuşu hepsini tamamlar bakarsın
E.B.`
anlaman gerek`
ya toprağa tükürmek ya beline kadar suya düşmek
kıskıvrak bu son bakış
anlaman gerek
kaçbin tane çizik acısı beş dakka yakıyor
E.B.
kurtuldum diyemiyorum
ilk doğum sancısı da kalıyor göbekte
ama seni hangi gök bıraktıysa tanrısı benim
anlaman gerek böyle kolay bitmeyecek
E.B.
seni her mevsim hasat edeceğim
ambarlara kitlemeyeceğim
Züğürt Ağadan biliyorum
atıma binip hayalini kovalayacağım
biraz yavan biraz ıslak ekmekle seni hep seveceğim...