faşizmi milliyetçilikten ayıran insan

ikiside aynıydı , aynı sanıyordum , bir dönem yine aynı sandım taa ki atatürk diye birinin sözünü duyuncaya kadar...
bir anı:
bir gün okulda tarih dersi işlenmektedir. konu atatürk devrimleri & inkılaplarıdır. konu milliyetçiliktir ders öğretmeni konusunu işlemiş ve öğrencilerinin anlamadığı yerler olup olmadığını soruyordu.
kutukutupense adlı ergen lise öğrencisi kafasına takılan bir soruyu ders öğretmenine yöneltmek istedi:
hocam milliyetçilik ve ırkçılığın farkı nedir diye sordu.
öğretmenin bocalayacağını , kaçamak cevap vereceğini sandı lakin üniversiteden daha yeni mezun olmuş bayan tarih öğretmeni şu cevabı verdi:
arkadaşlar , atatürk ırkçılık ve milliyetçilik arasındaki o görülemeyen çizgiyi bize şöyle açıklıyor:
ülkesini en fazla seven , ülkesine en fazla hizmet eden en büyük türktür...

biz türkiye sevdalısı yurttaşlarımızın herzaman milli kimliklerine saygılıyız ve onlarla omuz omuza kol kola bu ülkeyi yaşanılacak bir yer haline getirmeye can atıyoruz. biz herkesin anadiline , kültürüne taparcasına saygı duyuyoruz lakin onlardan da aynı şekilde saygı bekliyoruz , birgün kolkola nevruzu kutlamak , birgün kolkola biz türkiyelileriz rengimiz , simamız , şivemiz aynı olmasada biz türkiyeyiz diye haykırmak istiyoruz. bize karşı oynanan oyunları yemiyoruz g.tümüzle gülüyoruz ve kardeş halklarımızla birlikte inadına , umutla halay çekiyoruz , hoptek oynuyoruz , ıdırlezde ateşin üstünden atlıyoruz çünkü bizler kardeşiz , aynı vücut , aynı bedeniz demek istiyoruz...