bugün

nilgün marmara

gel! kur saçlarımızı
bellek galerilerinde unutulan
hayal kadınların...
eteklerimizi...

oynat! bacaklarımızı
tütmeyen ağlar içre çırpınan
burkulmuş yüreklerin...
yeşil kaslarını...

ye! kanat dudaklarımızı
kırık pervazlarda donakalmış
bir perdeyle örtülü...
gözlerimizi...

bil, çünkü kaç tas içtik Lethe'den,
incirli bir yolda rastladığımız canavarı unutmaya.

bir kez, tünemiş ensemise Nemesis.

kasım,86