35 yaşında ölmek

klasik müzik dehası wolfgang amadeus mozart' ın yaşadığı tecrübe.
benim için 6 sene geçti üzerinden. kalbim alarm vermeye başladı. kendimi de insanları da uzak buluyorum. maruz kaldığım saçmalığı anlayamıyorum. yarın sahte bir güneş doğacak ve aynı yalan yeniden başlayacak. bazen annemin yerine ölmüş olmayı diliyorum. çünkü ben böyle bir saçmalık içinde boğulmayı asla düşünmedim. ne sesimi duyan var ne de yaşama dair pozitif bir hissim kaldı. daha ne kadar devam edebileceğimi bilmiyorum.
bugün oturdum küçük defterlerimden birine intihar mektubumu yazdım. eskiden '' yapmam '' diyordum ama şimdi emin değilim. bir ışık da gözükmüyor bir kapıda. hiçbir şey için söz veremiyorum. sadece karşılaştığım renklerden haz bulup bir anlama rastlamaya çalışıyorum.
bunu hak edecek ne yaptığımı bilmiyorum. hırsızlar yorganı çoktan götürdü ve kimse asla onları suçlamadı. iyi ki babam, kardeşim, galatasaray ve uzaklara gidip kaybolma ihtimali var. yoksa dayanamazdım. umarım bir gün sesim duyulur. en azından mücadelemin bir anlamı olsa keşke...