ben gunahkar bir insanim

dostoyevskinin yeraltından notlar kitabından çok etkilenen bir yazarın kendine uyarlamasıdır.

Ben günahkar bir insanım. Kendi irademle yaptığım kötülükler, benliğimi ciddi şekilde sarstı. işlediğim küçük günahlar, daha büyüklerini işlemeye sürüklüyorken, her geçen gün biraz daha kararan ruhum, beni bu çaresiz durumumdan kurtaramıyordu. Oysa ki kötü bir insan değildim. Çoğu zaman yeniden doğan bir bebek kalbi gibi tertemiz olmak isteyen bir ruhum vardı. Yeniden başlamak hayata ve bu sefer her şeyimle iyiliğe mazhar olarak yaşamak. Suç ve günahtan uzak, aydınlık bir ufukta koşmayı çok isterdim. Hatta kendimi unutup insanlara hizmet etmeyi ve sadece onlara faydalı olmayı dahi isterdim. Gerçekten ister miydim? Hayır, hayır. Yalan söyledim. Ben kesinlikle böyle bir şey istemedim ve istemezdim de. Sırf gözünüzde iyiliği, erdemi ve hizmeti arzulayan, özünde tertemiz bir ruhu olan biriymiş gibi görünmek için bunları yazdım ve sizi etkilemek istedim.
Aslı şu ki; ben gerçekten çok kötü bir insanım. Her şeyiyle beş para etmez bir adamım. Bu zamana kadar, kimseye yararım olmadığı gibi kendime dahi en ufak bir iyilik yapmamıştım. Bu parazit halimi çok derin mütalaa ettim ve kendimi hayattan, hayatı kendimden soğuttum. Önce dostlarımı kaybettim, bilerek ve isteyerek, sonra da ailemi. Tanıdığım herkesten uzak durmaya karar verdim. Hiç kimsenin beni görmeyeceği, varlığımdan haberdar olmayacağı yere gittim. Yer altına indim. Bazı notlar buldum üstattan. Ondan çok etkilendim ve ben de bazı notlar almaya karar verdim.
Günahlarımı bilemiyorum ama işlediğim suçların cezasını, kararmış sefih ruhumla baş başa kalarak çektiğimi sanıyorum. Artık beni etkilemeyen ve üzmeyen yorgun bir vicdanla birlikte, günden güne beni hırçın mı hırçın yapan bir ruha sahiptim. Nefretim ve hasetim, her gün bir önceki gün kadar üstüne eklenerek büyüyordu. intikam duygusu tüm benliğimi kaplıyordu.
Yer altına indim ineli bir kez olsun gülmemiştim.
Ahahaha (bakın şu son cümlemi yazarken nasıl da güldüm şimdi)
Hayır arkadaşlar. Sizi kesinlikle kandıramam. Bunu istesem de yapamam zaten. O zaman gerçeği söyleyeyim. Ömrü hayatımın en güzel zamanını bu yer altındaki notları okuyarak ve yazarak geçirdim. Yer üstündeki sefil hayatlardan, sefil ruhlardan, sefil vicdan ve sefil olaylardan kısacası tüm dünyanın sefilleri oynamasından dolayı kaçtım ve yer altına bu yüzden indim. Huzuru henüz bulamadım. Aydınlığı da henüz göremedim. Hikmeti de ve erdemi de tam olarak öğrenemedim. Ama hep sordum. Bildiğim sandığım her şeyi unutarak sordum. inanıyorum ki, nefretim ve intikam duyguma rağmen bir gün ışığı göreceğim.