bugün

sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Öfke kontrolü sağlamak. Öfkeli olduğumda uygun davranışlar sergilenmediğinde çıldırıyorum. Babama karşın öfke kontrolümü sağlıyorum çünkü ona kafamı ağrıtmak istemem. Anneme karşı sağlayamıyorum çünkü o ben sinirlenmiyim diye susuyor. Öfkem hep ona patlıyor. Suçluluk duyuyorum, bazen çirkin ve kötü olduğumu düşünüyorum. Vicdanımı bundan daha rahatsız eden bir şey yok. Çok düşünüyorum. Değiştirmek için çabalıyorum. Annem yalnız bir kadın. Kardeşlerinin yobaz kafasına katlanamadığı için iletişim kurmuyor. Çalışıyor ve çok fedakarlık ediyor. Benden sevgi istiyor ama ben insanlarla temastan hoşlanmıyorum. insanlarla sarılıp öpüşmekten, yakın ilişki kurmaktan hoşlanan biri değilim. Hiç öyle değildim. Bu yüzden ona sarılmıyorum ve öpmüyorum. O onu sevmediğimi ve küçük gördüğümü düşünüyor. Oysa ki ben kötü niyetli olmayan kimseyi asla küçük görmem. Hele ki annem gibi doğruyu ayırt edebilen, kendi ekonomik özgürlüğüne sahip, çağın düşüncesine iyi ayak uyduran, fedakar biri için. Kendime küfürler ediyorum. Ne kadar basit bir seni seviyorum demek, sarılmak, öpmek.

Ben sarılmak, öpmek ve seni seviyorumun eksikliğini çeken, bunun ne üzücü ve moral bozucu olduğunu bilen olarak nasıl bunu anneme yapabiliyorum diyorum. Çok suçlu hissediyorum. Vicdanım rahatsız oluyor. Hak eden birini sevgisiz bırakmak, iyi edecekken etmemek. Bunu yapmamalıyım.

Sevdiğim insanları acılı görmeye dayanamıyorum. Acıyı hafifletemediğimden kızıyorum. Kendim de bana ağır geliyor. Her şey ağır geliyor. Ağırlık içinde tutacak elin olmasının nasıl insanı hızlı ayağa kaldıran şey olduğunu biliyorum. Bu zamana kadar anneme bunu neden daha az yaptım. Keşke bu kadar geç farkında varmasaydım. Bu gecikme süresi bile moralimi mahvediyor.