en çok seni

beş sene önce bu başlığa yazmışım. toymuşum mutsuzluğu romantize edebiliyormuşum beş yaş küçükken. vay halime. alsam pamuklara sarsam keşke o halimi. bak kızım irili ufaklı birsürü dert bekliyor seni, ıslak kedi yavrusu gibi de hissetsen kaya gibi duracaksın mecbursun yıkamaz seni gönül ilişkileri falan filan ölüme bile alışılıyor bu hayatta desem. hayatımın farklı dönemlerinde farklı insanları düşündüm bu şarkıyı dinlerken. açıkçası hepsini de en çok sevdim. hak geçmesin. neden buraya yazıyorsam günlüğümü kağıt kalem çıkarmaya üşendim herhalde. daha fazla dökmeden saçmadan içimi kapatayım konuyu.

neyse güzel şarkıdır, dinleyiniz.

https://youtu.be/q0otJD_g8Rg