kötü insan olma korkusu

Dünyanın en boş korkusudur.

Bakın mesela bana çok kötü bir insanım, hiç kaybettiğimi gördünüz mü? Hayır bilakis durduk yere insanların canını yakarım. Tabi ki mental olarak, fiziksel değil. Psikopat da değiliz yani maybe sosyopat.

insanın hayatında bazı dönüm noktaları oluyor. Tecavüze uğramış 5 yaşında bir çocuğun vücudundaki yaralara bakması gereken zamanlar mesela. Sonra ağlamak ve bir şeyleri umursamak zorlaşıyor, acı eşiği yükseliyor ve ölü bir insana bakarken tepkisiz kaldığınızda etraftakiler pek de iyi biri olmadığınızı, hatta duygusuz ve taş bir kalbe sahip olduğunuzu konuşuyor. Halbuki tepkisiz kalırken tek yaptığınız en azından tecavüz edile edile ölmemiş diye düşünmek.

Bu kadar gerçek bir entry olmayacaktı ama insanın canı ne kadar yanarsa o kadar kötü olduğu düşünülüyor bence. Mesela kusura bakılmasın ama aşk acısı çeken birine ömrüm boyunca destek olmam, istediği çantanın beğendiği rengi kalmamış diye üzülen birine destek olmamak ile kalmam karşıma alır küfür eder öyle giderim.

Neyse çocuklar iyi ki haftasonu için fazladan sigara almışız. Canım kendim.