bugün

iskilipli atıf hoca

bu devirde en büyük zalimliği yapanların bizzat kendileri olduğu gerçeğinin ortaya çıkmasından korkan, o yüzden üç beş teröristin yaptığı gibi bir mazlum edebiyatı yapmaya kasan, demokrasinin sadece ve sadece kendisine işlemesini isteyen, kendine yapılınca "sansürcülük! ulusalcı faşizm!" diye yırtınan, kendileri yapınca "ama herşeyin bir sınırı var canım"dan öteye geçemeyen savunmalar sunan, güya herkesin fikirlerine saygılı, güya bilimsel anlamda ilerlemeyi tasvip eden oysa ellerinden gelse üniversitelere, labaratuvarlara ellerinde keleşlerle girip "ilmin fazlası küfre götürür! dağılın la!" diyecek, koca bir bok çukurunda yaşamak isteyen, dahası bunu yaparken bu bok çukuruna girmeye başkalarını da -gerek propoganda, gerekse güç kullanarak- zorlayan, dediği dedik, astığı astık olsun isteyen, kendinden başka hiç kimseyi tanımayan iğrenç, bağnaz ve batıl mahlukatın başka bir idolü olmuş, dönemin koşullarına göre değerlendirilmesi gereken bir hoca. hoca yani, sadece o kadar. evet, ortada yapılan bir haksızlık vardır, amma velakin bir takım bok kokan düşüncelere taa fi tarihinde yapılan bir olayı kılıf olarak kullanmak apayrı bir mevzuudur. en kibar tabiriyle, iki yüzlülüktür.

neyse, sizi taptığınız hacı hocalarınız, mesihleriniz, mehdileriniz, idolleriniz ve bu ülkenin gelişmesinin önüne her türlü takozu koyan putlarınızla baş başa bırakayım. ama bildiğim mensubu olduğunuz din bu tür düşüncelere kafirlik demektedir, hatırlatmadan geçmeyim.