arif v 216

görsel

bir cem yılmaz filmi.

hazır karakomik filmler'in vizyon tarihi yaklaşıyor, şu cem yılmaz'ın filmlerine tekrar bir göz atayım dedim. dün gece tekrar izledim. hani bir laf vardir; 'abi cem yılmaz'ın filmleri yıllar sonra değerleniyor yaa' diye, gerçekten doğruymuş. sinema'da izlerken de acayip gülmüş, eğlenmistim. Dün ise gerçekten çok farklı hisler uyandırdı izlediğimde.

film cem yılmaz'ın olsa da, yönetmen kıvanç baruönü. hani şu erkan oğur'un kliplerinden tanıdığımız klip, reklam yönetmeni. 'Neden kendisi çekmedi mi?' dedim ister istemez, genelde filmlerinde yönetmenlik de yapıyor cem yılmaz. büyük ihtimalle bu kadar görsel efektlere dayanan bir film için kendisi pek de uygun bir yönetmen değildi. gora ve arog'da da kendisi yönetmen değildi sanıyorum. Bu yüzden, bence de doğru tercih kıvanç bey olmuş.

kendine has bir dili var herifin, çok ilginçtir. yahşi bati filminden tutun da, pek yakında ve her şey çok güzel olacak filmine kadar, komik olduğunu düşündüğü her ne varsa kullanmış. e zaten hali hazırda yarattığı bir evren ve arif, 216, garavel gibi karakterler var. böylesine büyük bir filmin de kötü olmasına ihtimal yoktu.

vizontele tuuba'dan, zeki müren'e, kendi filmlerinden, barış manço'ya kadar bir çok da ayrıntıya yer vermiş. bunlar da hoş detaylar. pek yakında filmi favorim olmasına rağmen, arif v 216 beni biraz daha fazla güldürdü.

son söz; 20 yıl sonra çok daha değerli, komik görünecek filmdir.

Edit - ayrıca, yaptığı iş birebir quentin tarantino ile aynı.