bugün

anne lütfen ölme

askerlik görevi sebebiyle, güneydoğuda bir insan gözünün görmemesi gereken çok şey gördüm. kan, revan, ceset vs vs. ama bu videonun 5 saniyesine falan anca bakabildim. tansiyonum düştü. ordaki vahşetin yanında, biri bedenen biri ruhen biten, bitirilen iki hayatın gözler önünde yok oluşunu izledik hep beraber. hani çoğunuzun/çoğumuzun derdi tasası bitmez ya, karı-koca, para-borç, eski sevgili, yaprak kürek vs. işte böyle dertler, böyle trajediler, böyle hayatlar var ve hergün bunlara bir yenisi daha ekleniyor haberimiz dahi olmadan. kadını egolarına malzeme, evine hizmetkar, yanına yancı olarak gören o allahın belası anadolu kafası yok olmadan bu feryatlar yok olmayacak. hayatım boyunca kulağımdan gitmeyecek bir ses artık bu...